جایگاه نور درطراحی خانه های سنتی و معاصرایران

درمعماری گذشته ایران بنا و نور رادرنقش جسم و روح میتوان دید که به هم وابسته اند یکی برای حضور مادی و دیگری برای حضورمعنوی این همان اندیشه و بینشی است که معماری گذشته مارا جاودان نموده است چنان دوعامل باهم یکی شده اند که نمی توان مرزی برای آن قائل شد حال اگراین دوعامل راازهم جدا و فقط به کالبد نگاه شود معماری به وجود می آید که نمیتوان هویتی برای آن قائل شد همچون معماری امروز نور یکی ازاساسی ترین پدیده ها درزندگی و فضای زندگی انسان است دانستن نقش نورطبیعی درمعماری گذشته گامی است برای اتصال دادن نقش نورطبیعی به معماری امروز دراثرتابیده شدن نورالهی به درون کالبد مادی یعنی جایگاه نفس ادمی است که انسان به رشد و تکامل معنوی می رسد درنتیجه برای نمایش این تمثیل درمعماری اغلب بناهای مذهبی نور به عنوان عنصری بارز و مستقل ازسایر عناصر و مفاهیم به کاررفته درساختمان به کارگرفته میشود به گونه ای که شعاع های آن بطور واضح درداخل کالبد مادی و تاریک حجم قابل مشاهده است درحالیکه معماری معاصر کم کم به سمتی پیش میرود که نورجایگاهحسی و معنویش را ازدست میدهد

کلیدواژه ها:

نور ، جایگاه نور ، خانه های سنتی ، معماری ، معماری معاصر