بررسی تاثیر روش های مختلف خاک ورزی بر روی برخی خصوصیات فیزیکی خاک

خاک ورزی به عنوان یک عملیات مکانیکی بر روی خاک جهت آماده سازی آن به کار می رود . در واقع عملیات خاک ورزی مناسب موجب بهبود ساختمان خاک، افزایش خلل و فرج، توزیع بهتر خاکدانه ها و نهایتا اصلاح خصوصیات فیزیکی خاک می شود . روش های مختلف خاک ورزی تاثیر متفاوتی بر روی خصوصیات فیزیکی خاک از جمله وزن مخصوص ظاهری، سرعت نفوذ آب و شاخص نفوذپذیری دارد. تحقیق حاضر به منظور بررسی تاثیر چهار روش خاک ورزی (به عنوان تیمار) 1- گاو آهن برگرداندار به عنوان روش مرسوم (M) 2- گاوآهن برگرداندار و دیسک سنگین(MD) 3- زیرشکن و دیسک سنگین (SD) 4- زیرشکن و گاوآهن برگرداندار (SM) بر خصوصیات فیزیکی خاک، در ایستگاه تحقیقاتی (سامیان) سازمان جهاد کشاورزی استان اردبیل در یک مزرعه سیب زمینی با بافت خاک لومی - شنی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد . اندازه گیری چهار خصوصیت فیزیکی شامل : محتوی رطوبت خاک، وزن مخصوص ظاهری، سرعت نفوذ آب و شاخص نفوذپذیری خاک در سه مرحله قبل از خاک ورزی، بع د از خاک ورزی و پس از برداشت انجام شد . نتایج نشان داد که وزن مخصوص ظاهری خاک بعد از خاک ورزی در همه تیمارها کاهش یافته است، که بیشترین کاهش از 1/22 cm3/gr به 1/051gr / cm3 یعنی 13/9 درصد در تیمار SM بوده است. در این تیمار خاک سست شده و خلل و فرج افزایش یافته است . روش های مختلف خاک ورزی تاثیر متفاوتی بر روی میزان نفوذ آب داشت بطوری که سرعت نفوذ در روش خاک ورزی M و SM از روش MD بیشتر بود ولی در کل تغییرات سرعت نفوذ آب در اندازه گیری بعد از خاک ورزی تفاوت معنی داری با مقدار آن در قبل از خاک ورزی داشت . همچنین شاخص نفوذپذیری خاک در چهار روش در عمق های مختلف مخصوصا عمق های بیشتر از 150 میلی متر با هم اختلاف معنی دار داشته اند و این تفاوت در سه مرحله اندازه گیری هم معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

روش خاک ورزی ، خاک شنی- لومی ، شاخص مخروط ، وزن مخصوص ظاهری خاک ، سرعت نفوذ آب