کاربرد GPR در شناسایی و پهنه بندی ضخامت آلاینده های زیست محیطی (مطالعه موردی در جنوب تهران)

روش رادار نفوذی به زمینGPR روشی غیر مخرب است که با ارسال امواج الکترومغناطیسی به درون زمین و ثبت بازتاب های دریافت شده از امواج ارسالی، عوارض زیر سطحی را مورد شناسایی قرار می دهد در این روش امواج رادیویی با فرکانس بسیار بالا (انرژی الکترومغناطیس) به درون زمین ارسال می شود و این امواج با برخورد به اشیاء و یا مرز نسبتاً واضح بین لایه های زیرزمینی بازتابیده شده و توسط دستگاه به صورت نگاشت ثبت می گردد. زمان رفت و برگشت امواج الکترومغناطیس منعکس شده از سطح مشترک اهداف زیرسطحی اندازه گیری شده و با معلوم بودن سرعت امواج الکترومغناطیس موقعیت هدف در زیر زمین بر روی مانیتور دستگاه به صورت مقطع رادار به نمایش در می آید. داده های برداشت شده مورد پردازش قرار می گیرد و بااعمال فیلترهای مختلف می توان عوارض را بهتر نمایان کرد. محدوده مورد مطالعه در این مقاله در جنوب غربی تهران منطقه یافت آباد واقع شده است گه قبلا گودی بوده که از خاک آن برای تهیه آجر استفاده می شده است و بعدا توسط شهرداری بوسیله زباله و نخاله های ساختمانی پر شده است. این محدوده و جزو الاینده های محیط زیست می باشد از نظر ساخت و ساز هم از نظر مهندسی سازه و هم محیط زیست مناسب نمی باشد . لذا عمق و ضخامت این محدوده بایستی با دقت لازم تعیین شود . و بهترین وسیله برای این کار برداشتهای رادار نفوذی زمین می باشد. این یکی از تکنیک های نوین است که برای اولین بار در ایران به کار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

رادار نفوذی زمین ، ضخامت لایه های الاینده ، محیط زیست