تخمین عمق آبشستگی موضعی در زیر خطوط لوله مدفون در بستر دریا با استفاده از مدل درخت MT

استفاده از روشهای هوش مصنوعی در برآورد بیشترین عمق آبشستگی زیر خطوط لوله حفر شده در کف دریا زیادی پیدا کرده است. نتایج این گونه مطالعات نشان داد که روشهای هوشمند تکاملی نسبت به روابط تجربی می توانند کارایی بیشتری را داشته باشند. لذا در این مطالعه، از مدل درخت جهت تخمین عمق آبشستگی زیر خط لوله در شرایط جریان آب زلال MT و بستر زنده استفاده می شود. متغیر های تاثیر گذار بر بیشترین عمق آبشستگی شامل خصوصیات فیزیکی رسوبات بستر، قطر لوله، عمق جریان بالادست و سرعت متوسط حریان بالادست می شوند. با استفاده از آنالیز ابعادی، پارامتر های موثر به عنوان متغیرهای ورودی مدل درخت مشخص می گردند. مدل درخت بر مبنای داده های آزمایشگاهی در دو شرایط مختلف رسوبی ، با استفاده پارامتر های معیار خطا MTآب زلال و بستر زنده توسعه داده می شود. بعد از انجام مراحل آموزش و تست مدل عملکرد مدل پیشنهادی مورد بررسی قرار می گیرد. بیشترین عمق آبشستگی حاصل از مدل درخت با نتایج مدل هوشمند روش دسته بندی گروهی داده ها GMDH روابط تجربی ابراهیم و نالوری 1986 مونکادا و آگویرا 1999 می شوند. همچنین ،تاثیر گذارترین پارامتر بر عمق آبشستگی زیر خط لوله با استفاده از آنالیز حساسیت مشخص می شود.

کلیدواژه ها:

مدلسازی آبشستگی ، خطوط لوله ، روش درخت ، شرایط آب زلال ، شرایط بستر زنده ، روش های تجربی