رحیم ابراهیمی - استادیار، دانشگاه شهرکرد، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی
مهرداد فتح الهی - استادیار، دانشگاه شهرکرد، گروه منابع طبیعی
ناهید اسماعیلی قیوم آبادی - دانشجوی کارشناسی، دانشگاه شهرکرد، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی
آسیه دوستی - دانشجوی کارشناسی، دانشگاه شهرکرد، گروه مکانیک ماشین های کشاورزی

در این آزمایش انارهایی از نوع زاغ یزد به مدت پنج ماه و نیم در محیط سردخانه با سه روش انبارداری مختلف (روش سنتی یا معمولی، پرکردن گلوگاه انار با گل و پوشش پارافین بر پوسته ی انار ) نگهداری شده و مورد بررسی قرار گرفت. کاهش وزن انار در اثر از دست دادن رطوبت در طول انبارداری و کیفیت میوه در آخر مرحله ی انبارداری مورد توجه قرار داده شد. نتایج نشان داد که در طول انبارداری با استفاده از رو شهای معمول درصد کاهش وزن انار که توأما از گلوگاه و پوسته ی انار (در روش انبارداری معمولی ) (7/30%) اتفاق می افتد برابر با مجموع در صد کاهش وزن ناشی از گلوگاه انار (روش انبارداری با پوشش پارافین بر پوسته ی انار) (1/79%) و ناشی از پوسته ی انار (روش انبارداری با پر کردن گلوگاه انار ) (5/54%) بوده است . با توجه به اینکه روش پوشش پارافین بر پوسته ی میوه موجب اتلاف وزن کمتر میوه ی انار در طول انبارداری نسبت به دو روش دیگر می شود، اما فساد بیشتر میوه را در مقایسه با دو روش دیگر به همراه دارد. روش پر کردن گلوگاه انار به علت پایین آوردن اتلاف وزنی در طول انبارداری ضمن محافظت انار در مقابل کرم گلوگاه بهترین روش انبارداری همراه با توجیه اقتصادی ذکر می شود. با توجه به این مطلب، نوع نگرش به قضیه قابل ارزیابی می باشد.

انار، انبارداری، اتلاف وزن، گلوگاه و پوست انار