حمیدرضا شایق - دانشجویان کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز
محمدعلی فاتحی
علی فضل اللهی

وضعیت مصرف انرژی در جهان کنونی در موقعیتی قرار دارد که هیچ گاه تا بدین حد بحرانی نبوده است .رابطه انسان با جهان طبیعی به دلیل رخ دادن طیف وسیعی از بحرانهای محیطی در رده مقوله های خاص و گاه آزار دهنده در آمده است .در سطح وسیع ، موضوع توسعه پایدار ، استفاده از انرژیهای تجدید پذیر و محیط گروی در راس برنامه اکثر کشورها قرار گرفته است . مفهوم معماری هماهنگ و همساز با طبیعت ، اندیشه تازه ای نیست .معماری سنتی ایران راه حلها و شیوه های منطقی و مناسبی جهت فراهم نمودن شرایط آسایش انسان ، ابداع و ارائه نموده است . اما طرحهای معماری امروز ما به گونه ای است که ساختمان ها در طول تابستان بسیار گرم و حتی گرمتر از محیط اطراف خود می باشد و در زمستان نیز بسیار سرد و از لحاظ آسایش ناراحت کننده است و به کمک تکنولوژی مدرن و تحمل هزینه بسیار و ایجاد آلودگی زیست محیطی ، سعی می کنیم ، شرایط محیطی را به شرایط آسایش نزدیک کنیم . در صورتی که به هر دلیلی این دستگاهها از کار بیفتند ، زندگی در چنین ساختمانهایی بسیار مشکل می شود .

توسعه پایدار ، معماری پایدار، محیط گروی