طراحی مجتمع های مسکونی با رویکرد معماری همساز با اقلیم سرد و کوهستانی

بر اساس مطالعات انجام شده بین 15 تا 20 درصد کل انرژی مصرفی هر کشور به مصرف فضاهای مسکونی میرسد که این مقدار بیانگر هزینه ای بسیار و از بین بردن منابع طبیعی و تخریب محیط زیست در بعد وسیعی است. بنابراین برداشتن گامی در جهت کاهش مصرف انرژی در این قسمت که منوط به بهینه سازی راندمان حرارتی ساختمان ها است می تواند منجر به صرفه جویی عظیمی در منابع محدود طبیعی باشد. معماری قرن بیستم به واسطه اهمیت بیش از حدی که به تکنولوژی داده است عامل از بین بردن بسیاری باریک بینی ها و دقت نظرهایی است که به عامل اقلیم در معماری سنتی شده است.در این مقاله سعی شده است روشهایی بسیار ارزان و اجرایی برای بهره بردن از شرایط اقلیمی در جهت تامین آسایش و همساز کردن معماری و اقلیم در داخل فضای زندگی معرفی و جلوه هایی از معماری همساز با اقلیم در ابنیه سنتی ایران مورد توجه قرار گیرد. لذا با توجه به اهمیت این موضوع لازم است در طراحی مجنمع های مسکونی در اقلیم سرد و کوهستانی به موضوع اقلیم و همساز کردن معماری و اقلیم از طریق کاهش سطح نسبت به حجم خارجی،جهت گیری مناسب، فرم مناسب با اقلیم و محیط، استفاده از استراتژی های غیرفعال خورشیدی، استفاده از مصالح با ظرفیت حرارتی بالا و رنگ تیره و همچنین رعایت فاصله مناسب بین بلوک های مسکونی جهت جلوگیری از سایه اندازی استفاده کرد تا در نتیجه هم در صرفه جویی در مصرف انرژی تلاش نمود و هم در جهت پایداری گامی مناسب برداشت.امید است این موارد در طراحی مجتمع های مسکونی این اقلیم مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، معماری همساز با اقلیم ، مجتمع مسکونی ، اقلیم سرد ، استراتژی غیرفعال خورشیدی