حسین زیبری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، دانشکده فنی مهندسی، گروه مدیریت محیط زیست (HSE)، زاهدان ایران
ضیاء الدین الماسی - دانشکده محیط زیست کرج، گروه محیط زیست، کرج، ایران
مهناز نصرآبادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، دانشکده فنی مهندسی گروه مدیریت محیط زیست (HSE)، زاهدان ایران

بندر دیر داری مناطق حساس ساحلی مانند پارک ملی نخیلو (دارای اکوسیستم های جنگل حرا و سواحل شنی و ماسه ای و جزایر نخیلو و ام الکرم) و منطقه حفاظت شده مند می باشد. که این مناطق به دلیل حساسیت های اکولوژیکی از پتانسیل ریسک پذیری بالائی برخوردار می باشند. این پژوهش با هدف شناسایی و ارزیابی ریسک زیست محیطی بندر دیر به روش FMEA به انجام رسیده است. پس از شناسایی فعالیت ها و خطرات از طریق بازدیدهای میدانی، مصاحبه با مدیران دولتی و خصوصی و ناخدایان و صیادان منطقه و در نهایت مطالعه اطلاعات پایه مربوط به منطقه، 87 ریسک محیط زیستی مورد شناسائی قرار گرفت. عدد اولویت ریسک (PRN) از حاصل ضرب سه مشخصه شدت در احتمال وقوع در امکان یا کشف خطر محاسبه شد که 55 درصد از جنبه ها در سطح ریسک پائین، 8 درصد از جنبه ها در سطح ریسک متوسط و 37 درصد از جنبه ها در سطح ریسک بالا قرار گرفتند. برای سطوح ریسک بالا و متوسط اقدامامت اصلاحی و کنترلی تعریف گردید. بالاترین عدد اولویت ریسک واژه های کلیدی: بندر دیر، روش FMEA، عدد اولویت ریسک (PRN).

عدد اولویت ریسک (PRN)، روش FMEA، بندر دیر