بررسی عملکرد و قابلیت های معاونت صنایع دستی اصفهان در حفظ و احیاء صنایع دستی

توجه به صنایع دستی به عنوان یکی از اساسی ترین نموده ای فرهنگی جامعه ایرانی بسیار حائز اهمیت است. در کشوری مثل ایرانکه دولت عهده دار اصلی حفظ و ترویج فرهنگ ایرانی است سازمان های دولتی به عنوان نمایندگان دولت این مهم را بر عهده دارند. مواردمربوط به صنایع دستی از سال 1385 طی مصوبه ای به عهده سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گذاشته شد.در این پژوهش ضمن ارائه تاریخچه مختصری از وقایع و عملکردهای سازمان در قبل از سال 1385 به وقایع و عملکردهای سازماندر بعد از این تاریخ تا آنجا که منابع در اختیار اجازه پژوهش دادند، پرداخته شده است. هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد سازمان درحوزه حفظ و احیای صنایع دستی با توجه به اهمیت این موضوع و نقش تاثیرگذارش در ترویج فرهنگ ایرانی و بررسی راه های کاربردیبرای استفاده بهتر از توانمندی های سازمان درحفظ و احیای صنایع دستی است و یافتن جواب این پرسش که تا چه حد توانسته رسالتخود را انجام دهد و چگونه می توان راه های کاربردی در این عرصه یافت. اطلاعات به صورت میدانی و کتابخانه ای جمع آوری شده است ودر نهایت به آنجا می رسیم که با توجه به فرصت و اطلاعات مکتوب محدود در جمع آوری اطلاعات، سازمان علیرغم محدودیت های قانونیفراوان در هر سه حوزه فعالیت خود (آموزش و حمایت از تولید، توسعه و ترویج، بازرگانی) روند روبه رشدی را در پیش دارد هرچند نسبتبه سرعت پیشرفت در سایر حوزه های مرتبط در سطح ایران و جهان بسیار کند در حال حرکت است و ضمن برنامه ریزی کاربردی با درنظر گرفتن امکانات و محدودیت ها، افق های روشنی پیش روست.

کلیدواژه ها:

صنایع دستی ، میراث فرهنگی ، حفظ و احیا ، سازمانهای دولتی ، عملکرد