چالش ها و راهبردهای مکان سازی در حوزه های ساحلی؛ مدیریت زمان محورعرصه های عمومی نمونه موردی: ساحل غربی شهر بابلسر

عرصه های عمومی ساحلی به دلیل شادابی ناشی از وجود آب، همواره به عنوان یکی از مقاصد گردشگری به ویژه درفصول گرم سال مورد توجه بوده اند. عرصه های عمومی ساحلی شهر بابلسر از دیرباز به دلیل ویژگی های منحصر به فرداکولوژیکی مورد توجه و در اسناد شهری و منطقه ای نیز دارای نقش گردشگری مبتنی بر ساحل است. اما با وجود اینپتانسیل اسنادی و توجه گردشگران به آن، تنها در بخشی از سال و حتی ساعات محدودی از شبانه روز مورد استفاده قرارمی گیرد. نتیجه استفاده مقطعی از این عرصه ها، ناپایداری اقتصاد مبتنی بر آن و به وجود آمدن مسائلی چون ناامنی وفقدان سرزندگی بوده است. پرسش اصلی مطالعه حاضر آن است که تداوم گردشگری ساحلی در طول فصول و ساعاتمختلف به منظور شکل گیری چشماندازهای جدید در خصوص فعالیت و فضا با چه چالش هایی روبروست و چهراهبردهایی می تواند داشته باشد؟ روش تحقیق در این مقاله روش پژوهش نمونه موردی بوده و از روشهای کمی وکیفی در جمع آوری اطلاعات استفاده می شود. بستر پژوهش نیز ساحل غربی شهر بابلسر می باشد. نتایج حاصل نشانمی دهد که گردشگری عرصه های عمومی ساحلی شهر بابلسر از لحاظ زمانی پایدار نبوده و این مسئله تاثیر جدی درناکارآمدی اقتصاد گردشگری در شهر بابلسر دارد. لذا ارتقاء کیفیت عرصه های ساحلی و ارائه مزیت هایی جهت حضور درتمام طول سال، موجب بازدهی بیشتر در بخش اقتصاد گردشگری میگردد. بنابراین تحقق گردشگری چهارفصل و شبانهروزی همراه با شکل گیری و تعریف چشماندازهای جدید در خصوص فعالیت و کالبد در بستر زمان ضروری می باشد.

کلیدواژه ها:

مکان سازی ، عرصه عمومی ساحلی ، مدیریت زمان محور ، گردشگری