مرتضی ابراهیمی - دانشیار، دانشکده پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محمدرضا محمدزاده عطار - استاد، دانشکده پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر
محسن محمدنژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده پلیمر و رنگ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر

مقاومت سازه های فولادی با افزایش دما تا 550°C افت محسوسی می کند. برای جلوگیری از تخریبزودهنگام سازه و داشتن فرصت کافی برای اطفاء حریق از پوشش های تاخیرانداز آتش استفاده می شود.پوشش های تاخیرانداز آتش هیدروکربنی معمولاً در محیط های خورنده صنعتی (پتروشیمی ها،لوله های نفتی، مخازن حلال ها) استفاده می شوند. بنابراین مقاومت خوردگی آن ها از اهمیت خاصیبرخوردار است. بر همین اساس مطالعه تاثیر اجزاء فعال این پوشش ها بر رفتار مقاومت به خوردگیپوشش ضروری می باشد. در این مقاله به بررسی اثر برخی اجزاء پوشش پف کننده تاخیرانداز آتش مانندپنتااریتریتول، ملامین و آمونیوم پلی فسفات بر مقاومت به خوردگی پوشش اپوکسی به صورت مجزاپرداخته شد هاست. در ضمن اثر حضور نانورس بر بهبود مقاومت به خوردگی پوشش تاخیرانداز آتشنیز مورد مطالعه قرار گرفت هاست. برای بررسی مقاومت به خوردگی پوشش ها از آزمون های مه نمکی وطیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی استفاده شده است. برای ارزیابی پرا کنش نانورس در نمونه ها نیزاز آزمون های میکروسکوپ الکترونی عبوری و تفرق اشعه X استفاده شده است. نتایج آزمون ها حکایت از آن دارند که حضور پنتااریتریتول، ملامین و آمونیو مپل یفسفات در فرمولاسیون پوشش موجب تضعیفمقاومت به خوردگی آن می شوند. از طرف دیگر، حضور نانورس در فرمولاسیون پوشش تاخیرانداز آتشباعث افزایش مقاومت به خوردگی پوشش می شود. با توجه به نتایج بدست آمده، میزان یهینه نانو رسدر فرمولاسیون معادل 2 درصد وزنی تعیین شد.

پوشش تاخیرانداز آتش، خوردگی، نانورس، پنتااریتریتول، آمونیو مپل یفسفات