اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی به شیوه گروهی برمنبع کنترل در دانش آموزان دختر

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی به شیوه گروهی بر منبعکنترل دانشآموزان دختر انجام شد. روش پژوهش آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. با استفاده از روش نمونهگیری - خوشهای تصادفی ابتدا از بین کلیه دبیرستانهای دخترانه شهر فومن یک دبیرستان به طور تصادفی انتخاب و در مرحلهبعد از میان دانشآموزان این مدرسه تعداد 174 نفر نمونه اولیه انتخاب شدند، تعداد 62 نفر که در پرسشنامه منبعکنترل لونسون ( IPC ) نمرات بالا داشتند به طور تصادفی 30 نفر از میان آنها انتخاب و در دو گروه 15 نفر آزمایشی و 15 نفر کنترل گمارده شدند. گروه آزمایش 8 جلسهی 90 دقیقهای آموزش دیدند در حالیکه گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافتنکردند. دادههای بدست آمده به روش کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که آموزش مهارتهای مثبتاندیشی به شیوه گروهی بر منبعکنترل درونی و منبعکنترل بیرونی گرایش به افراد قدرتمند تفاوت معناداری وجود دارد، اما در گرایش به شانس تفاوت معناداری مشاهده نشد. در نتیجه آموزش مهارتهای مثبت-اندیشی به شیوه گروهی بر منبعکنترل دانشآموزان دختر مؤثر است

کلیدواژه ها:

مثبتاندیشی ، منبعکنترل درونی ، منبعکنترل بیرونی