رابطه اعتماد زناشویی، سلامت روان و مهارتهای ارتباطی با دلزدگی زناشویی درمیان کارمندان متاهل آموزش و پرورش ناحیه 4 اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اعتماد زناشویی، سلامت روان و مهارتهای ارتباطی با دلزدگی زناشویی در بین کارمندان متاهل آموزش و پرورش ناحیه 4 اهواز بود. جامعه آماری 111 نفر از کارمندان متاهل آموزش و پرورش ناحیه 4 اهواز بود. نمونه آماری نیز 01نفر از جامعه آماری بود که به روش نمونه گیری داوطلبانه و با توجه به جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شاملپرسشنامه های سلامت روان GHQ-28 ) ، مهارتهای ارتباطی، مقیاس اعتماد )رمپل و هولمز، 1801 ( و پرسشنامه دلزدگی پاینز ) 1998 بودند. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. ضرایب همبستگی ساده در سطح α=0/0001 نشان داد که بین اعتمادزناشویی سلامت روان و دلزدگی زناشویی رابطه منفی معنیداری وجود دارد و بین مهارت های ارتباطی و دلزدگی رابطه منفی معنی داری وجود ندارد. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه مربوط به متغیرهای سلامت روان و اعتماد با دلزدگی زناشویی به روش ورود مکرر را نشان داد که رابطه ساده معنی داری بین مهارتهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی وجود ندارد و ضریب همبستگی چندگانه نشان داد که بین اعتماد زناشویی، مهارت های ارتباطی و سلامت روان با دلزدگی زناشویی رابطه چندگانه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اعتماد زناشویی ، سلامت روان ، مهارتهای ارتباطی و دلزدگی زناشویی