تغییر اقلیم فصلی در ایران براساس بارش در طیف ارتفاعی 1000 تا 1500 متر ایستگاه های کشور

در این تحقیق روند تغییرات زمانی عنصر بارش در طیفهای ارتفاعی سراسر ایران زمین مورد بررسی قرار گرفت بدین منظور از داده های ایستگاه هواشناسی کشور با دوره آماری 20 ساله (2012-1992) استفاده گردید. ابتدا تمام این ایستگاه ها در طیف های ارتفاعی 1000 تا 1500 متر تقسیم شدند و در ادامه با به کارگیری آزمون غیر پارامتری من کندال وجود روند معنی دار برای سری های زمانی فصلی در سطوح معنی داری 95 و 99 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج نشان داد که در همه ایستگاه های طیف ارتفاعی 1000 تا 1500 متر، در فصل زمستان فقط در ایتسگاه های جلفا، بم و اردبیل دارای روند مثبت هستند و در ایتسگاه های تبریز، تربت حیدریه، شاهرود، زاهدان، مهاباد، سروان، سنندج، فردوس، قوچان و گلمکان بدون روند و در بقیه ایستگاه روند منفی است که این روند منفی در ایسگاه بجنورد در سطح 95 درصد معنی دار است در فصل بهار رئند بارش در همه ایستگاه ها منفی می بادش که این روند منفی در ایسگاه های اهر، سمنان و مهاباد در سطح 95 درصد معنی دار می باشند در فصل تابستان روند وقوع بارش در ایستگاه ای جلفا، خوی، شیراز، فسا، بم و قائن منفی و در بقیه ایستگاه ها مثبت می باشد که این روند مثبت در ایستگاه اهر در سطح 95 درصدودر ایستگاهی کنگار و روانسر در سطح 99 درصد معنی درا می باشند در فصل پاییز روند وقوع بارش در برخی از ایستگاه ها مثبت و در برخی دیگر منفی باشد که فقط در ایستگاه مراغه منفی و در سطح 95 درصد معنی دار است.

کلیدواژه ها:

ایران ، طیفهای ارتفاعی ، آزمون روند ، تغییرات بارش ، ازمون معنی داری