بررسی معیارهای طراحی اقلیمی، با توجه به رویکرد توسعه پایدار در بناهای مسکونی منطقه سرد و کوهستانی

در کشور ما وجود مناطق اقلیمی متفاوت، عامل ایجاد شرایط آب و هوایی خاص در فصل های مختلف سال و در نتیجه تنوع در ساخت و سازهای انسانی شده است. راه حل معماری سنتی برای ایجاد شرایط آسایش انسان ها، استفاده بهینه از شرایط مطلوب محیطی و مقابله با عوامل نامناسب، با استفاده از امکانات موجود بوده است. به این ترتیب درگذشته ساخت و سازهای انسانی کمترین تاثیر منفی را بر محیط زیست داشته است و این همان هدف اصلی معماری پایدار است که چندین دهه است که در تمام جوامع جهانی مطرحاست . هدف این پژوهش،شناخت اقلیم و ارائه الگوی اقلیمی برای یک مجموعه مسکونی، با رویکرد پایداری در شهرستان سمیرم است . پرسش هایی که این پژوهش را درصدد پاسخگویی به آن واداشته است این است که چگونه می توان بر اساس مفهوم پایداری، الگویی مناسب یک مجموعه مسکونی در اقلیم سرد و کوهستانی را ایجاد کرد؟ خصوصیات اقلیمی منطقه سمیرم چه تاثیری بر معماری آن منطقه دارد؟ نحوه بکارگیری مصالح بومی و انرژی های قابل تجدید در معماری مسکونی سمیرم با توجه به شرایط اقلیمی به چه صورت می باشد؟ نحوه شکل گیری و جهت ساختمان ها در اقلیم سمیرم به چه صورت می باشد؟ از نظر اقلیمی چه تفاوت های بین معماری بافت قدیم و جدید وجود دارد و کدام یک در جهت توسعه پایدار مهم هستند و با چه اصولی باید آن ها را بکار گرفت؟ دراین پژوهش بر اساس ماهیت موضوع و اهداف پژوهش روش تحقیق تحلیلی و توصیفی بوده و اطلاعات ان به شیوه کتابخانه ای و میدانی و استفاده از منابع موجود در کتاب ها و مقاله ها و نیز با اطلاعات موجود در سازمان هواشناسی شهر سمیرم جمع اوری شده استکه در نهایت پیشنهاداتی جهت طراحی معماری هماهنگ با اقلیم، بهینه سازی مصرف سوخت در ساختمان ها و صرفه جویی در مصرف سوختهای فسیلی، ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مجموعه مسکونی ، توسعه پایدار ، اقلیم سرد وکوهستانی ، سمیرم