تامین اجتماعی و عدالت

تامین امنیت، عدالت اجتماعی و اطمینان به آینده از نیازهای اساسی و فطری بشر است و خود می تواند موجب پویایی و تکامل انسان در جریان رشد زندگی با حفظ آزادگی و اصالت انسان شود، و تحقق آن یکی از مواردی است که از دیر باز در همه جوامع و با هر نگرش و دیدگاهی مد نظر بوده است اما در جامعه پیچیده و صنعتی امروز احتیاج به یک ترمینولوژی جدید برای پرداختن به مقوله عدالت اجتماعی ضروری است تا بدین طریق بتوان با برقراری رابطه متین و عالمانه، ابزار و ساز و کار مناسب در جهت تحقق و بسط عدالت را پیدا نمود بدون شک اساسی ترین مفهوم در آموزه های انسانی و دینی و نیز یکی از عالی ترین مفاهیم زندگی بشر، عدالت است. بدون عدالت اجتماعی، جامعه از رشد یکسان و همگن باز می ماند و تبعیض میان قشرهای مختلف جامعه عمومیت و گسترش می یابد. و امروزه تامین اجتماعی و جنبه های حمایتی آن به عنوان یک حق اجتماعی برای هر یک از افراد جامعه و یک تکلیف قانونی برای دولت، یکی از مهمترین ابزارها در تحقق و بسط عدالت اجتماعی در جامعه بشمار می رود و تمامی جوامع صرف نظر از نوع نظام حاکم، آن را بعنوان یک ضرورت تلقی نموده اند و نظام تامین اجتماعی تلاش می کند با ایجاد ساز و کارهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی و ایجاد زمینه های برابری جنسیتی، مسئولیت پذیری، همبستگی اجتماعی، شهروند گرایی، نوع دوستی، تضعیف قومیت گرایی، ارتقاء شان و کرامت انسانی، امنیت، مشارکت سیاسی، عدالت فرهنگی، مشارکت اقتصادی، سیاست های باز توزیعی و افزایش تولید موجبات برقراری عدالت اجتماعی را فراهم سازد در این مقاله تلاش شده است تا ضمن مشخص نمودن مفهومی از عدالت، رابطه آن را با تامین اجتماعی مورد بررسی قرار داده و بطور خلاصه روند تحقق و بسط عدالت اجتماعی را توسط ساز و کارهای تامین اجتماعی ارزیابی نماید.

کلیدواژه ها:

تامین اجتماعی ، عدالت ، برابری