محمد حسین کریمی - هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد
الهام قدیری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد میبد

قوانین مدنی کشور نیز به تاسی از فقه شیعی فرزند خواندگی را به رسمیت نشناخته است و تنها قانون حمایت از کودکان بی سرپرست مصوب سال 1353 به زوج های بدون فرزند ، اجازه ی به فرزند خواندگی گرفتن آنها را تحت شرایطی اعطا نموده است. چون در فقه شیعی «نسب» فقط از طریق ولادت مشروع ایجاد می شود بنابراین از طریق فرزند خواندگی قانونی نیز ، رابطه ی نسبیت ایجاد نشده ، و نسب به اصطلاح قراردادی بوجود نمی آید. به همین منظور خانواده هایی که فرزندی را به سرپرستی قبول می کنند ، آثار قرابتی از قبیل ارث و حرمت حاصل از نکاح بین آنها و فرزند خوانده ، بوجود نمی آید .اما مستند به ماده 11 قانون پیش گفته ، پرداخت نفقه فرزند خوانده از جمله تکالیف سرپرست وی می باشد. در یک نتیجه گیری خلاصه به خاطر جلوگیری از بروز مشکلاتی برای کودک و جبران خلأ مذکور در آینده در ماده 5 قانون آمده که یکی از شرایط صدور حکم سرپرستی تامین هزینه نگهداری و تربیت و تحصیل طفل تا سن بلوغ و تا زمان فوت سرپرست است، همچنین طبق تبصره ذیل ماده 5مذکور : « هرگاه وجوه یا اموالی از طرف زوجین سرپرست به طفل تحت سرپرستی، صلح شده باشد در صورت فوت طفل وجوه و اموال مذکور از طرف دولت به زوجین سرپرست تملیک خواهد شد.»

ارث، خاتمه فرزند خواندگی ، فرزند خوانده، دختران مجرد و مادر خوانده