رحیم غلامحسینی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز
غفور علیزاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز

شناسایی عوامل و مکان های مستعد برای جرم در شهرها و تلاش برای پیشگیری و کاهش میزان جرم در زمان کنونی که جمعیت شهرها افزایش می یابد اهمیت بسزایی دارد. از این رو هدف این مقاله شناسایی عوامل مؤثر در افزایش جرم می باشد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. در این تحقیق ابتدا برای جمع آوری اطلاعات در مورد عوامل مؤثر در افزایش جرم از پرسشنامه استفاده گردیده است. سپس معیارهای مورد نظر انتخاب شده و بر اساس رویکرد سلسله مراتبی (AHP) اهمیت و وزن هر یک از شاخص ها تعیین و برای رتبه بندی عوامل مؤثر در افزایش جرم مورد استفاده قرار گرفته است. یافته اهی پژوهش نشان می دهد که در منطقه 7 تهران مهمترین عوامل در افزایش جرم به ترتیب تأمین نشدن امنیت از طرف پلیس، نبودن روشنایی مناسب در شب و نحوه ی کاشت درختان در پیاده روها می باشد. ضعیف ترین عوامل نیز در افزایش جرم در این منطقه اندازه محله ها و نحوه ی پراکندگی مساکن در آنها و پس از آن میزان خانوارهای اجاره نشین و سطح تحصیلات ساکنین محدوده می باشد. از مهمترین راهکارهای پیشگیری توسط پلیس انتظامی در محدوده منطقه 6 ایجاد امنیت در محلات شهری، مکانیابی ایستگاه های پلیس انتظامی، ایجاد سایت جامع شناسایی افراد با سابقه و مجرم در محلات شهری، نصب دوربین های مداربسته در مکان ها مناسب می باشد.

جرم، فضاهای شهری، مدل AHP، منطقه 7 تهران