حامد سجادی - دانشجو کارشناسی ارشد عمران سازه، گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
جواد علامتیان - دکتری عمران سازه، مدیر گروه عمران، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

بتن در مفهوم وسیع، به هر ماده یا ترکیبی که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی تشکیل شده باشد، گفته می شود. بتن دارای چهار رکن اصلی است. چهار رکن بتن شامل: شن (نخودی و بادامی)، ماسه، سیمان و آب می باشند. بتن از پر کاربرد ترین مصالح ساختمانی است.کاربرد بتن را می توان در تمامی کارهای عمرانی از قبیل ساختمان، مخازن، نیروگاه ها همچنین سازه های دریایی مثل اسکله ها، جاده ها، راه ها،مسیر های انتقال آب، سدها و ... مشاهده کرد. تاکنون مطالعات زیادی در زمینه بهبود کیفیت بتن انجام شده است. مطالعات بر روی تغییر درترکیب بتن (طرح اختلاط) را بررسی کرده اند. یکسری از مواد افزودنی جدید که توانسته اند خواص مکانیکی و فیزیکی بتن را ارتقا دهند، نانومواد ها هستند. ثابت شده است که استفاده از ذرات ریزتر از میکرو باعث افزایش مقاومت فشاری بتن گردیده است، با این حال کمبود دانش ودرک ضعیف از اثر ذرات فوق ریز و نانو ذرات در تکنولوژی بتن، تحقیقات فراوانی را در این زمینه می طلبد. در این تحقیق طرح اختلاط نانویی بااستفاده از نانو آلومینا و اکسید آهن که باعث سبکی و افزایش مقاومت بتن می شود، ساخته شده است.

تکنولوژی بتن، طرح اختلاط، نانو آلومینا، نانو اکسید آهن