مدیریت خشکسالی در گیلان با نگاهی به تفاوتهای خاص منطقه و راهکارهای غلبه و کاهش اثرات

تعریف دقیق و همچنین تعیین زمان آغاز و پایان خشکسالی در هر منطقه ای به فراخور میزان متوسط بارندگی و نیاز آبی گیاهان شاخص و مشخصات ویژه خاک متفاوت است اما زمانی که در خصوص وقوع خشکسالی و اثرات آن در منطقه ای سخن می گوییم که میزان بارندگی آن در متوسط 20 ساله مقداری بیش از 1000 میلیمتر در سال را نشان می دهد به سختی می توان به باور خشکسالی رسید استان گیلان با رواناب 4 برابر متوسط کشور در سال تنها 50% از ظرفیت پتانسیلهای داخلی منابع آب خودرا مورد استفاده قرار می دهد و به هم خوردن توازن درجه حرارت بارش در حوزه داخل و خارج و کاهش ظرفیت بهره وری منابع آب و خاک می تواند کاهش محصول چشمگیری را برای استان و محصول استراتژیک آن به دنبال داشته باشد در این تحقیق به نشانه های خاص خشکسالی در استان گیلان طی دو دهه گذشته تفاوت جنس این خشکسالی با مناطق گرم و خشک ریشه های پیشامد و نوع مقابله با آن و همچنین تاثیر بر محصول پرداخته می شود این تحقیق آمار بارندگی و داده های مدیریت مصرف آب کشاورزی طی 15 سال گذشته و تغییرات میزان ذخایر آبهای در گردش و ورودی به استان در فصول کشاورزی و شش ماهه دوم سال جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت نتایج این تحقیق نشان می دهد استان های پرآب و معتدل کشور نیز به اندازه استانهای واقع در کمربند خشکی می توانند با وجود شرایط کاملا متفوت حاکم از نظر بارندگی درجه حرارت و میزان آب ورودی و خروجی در معرض خطر خشکسالی قرار گیرند همچنین سهم مدیریت منابع آب به عنوان مهمترین عامل کنترل خشکسالی در استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت این تحقیق نشان می دهد بخش بزرگی از مشکل کم آبی استان می تواند با نظارت دقیق بر ارکان سه گانه مدیریت منابع آب شامل ذخیره بهبود راندمان و تغییر ساختار مصرف از یک تهدید در دوره های آتی به یک فرصت جهت پی ریزی الگوی کشت مناسب محصول برنج و استفاده از ارقام متناسب با ساختار تغییرات در منابع آب در دسترس و شرایط احتمالی درجه حرارت و هوا تبدیل گردد

کلیدواژه ها:

گیلان ، خشکسالی ، مدیریت منابع آب ، بهبود الگوی مصرف