رضا سیدشریفی - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی
جمال سیف دواتی - استادیار گروه علوم دامی دانشگاه محقق اردبیلی

بازده تولید مثل را می توان بعنوان معیار توانایی گاو برای آبستن شدن و تولید گوساله زنده تعریف کرد. در این تحقیق ملاحظه گردید که گاوهای مسن و نیز گاوهایی را که در طول بهار زایش می کنند و در تابستان تلقیح می شوند، بیشترین طول روزهای باز را دارند. دلیل اصلی کاهش عملکرد تولید مثل در زایش های بهاره قرار گرفتن تلفیق های آبستنی بعدی در فصل تابستان و اثرات منفی و زیان آور تنش گرمایی روی باروری و بروز فحلی است. زیرا تنش گرمایی سبب کاهش غلظت، کاهش غلظت پروژسترون و در نتیجه طولانی تر شدن زمان بازگشت به فحلی می شود. جنس FSH افزایش غلظت LH گوساله نیز تأثیر معنی داری بر روی عملکرد تولید مثل نداشت، مقایسه تأثیر دوره شیردهی اول و دوم بر عملکرد تولید مثلی نشان داد که گاوها چون در اولین دوره شیردهی در حال رشد هستند و ممکن است بیشتر در معرض دوره های طولانی و شدید بالانس منفی انرژی باشند. به همین دلیل دارای عملکرد تولید مثلی پایینی هستند.

باروری، فصل، گاوشیری، دوره شیردهی