مینا کثیری - کارشناسی ارشد خطوط راه آهن، گروه راه آهن، دانشکده حمل و نقل، دانشگاه اصفهان
محمدعلی رهگذر - استادیار، دکتری عمران-زلزله، گروه راه آهن، دانشکده حمل و نقل، دانشگاه اصفهان

ارتعاشات زمینی در مجاورت خطوط راه آهن، به دلیل اندرکنش چرخ و ریل و به وجود آمدن نیروهایی در نقطه تماس، ناشی از عبور قطار، به وجود می آید. این نیروها باعث می شود، انرژی ارتعاشات اجزای خط به خاک منتقل شود و سپس انرژی ارتعاش، درون زمین منتشر شود و منجر به لرزش پی ساختمان های اطراف و آزار ساکنان و نقص عملکرد تجهیزات حساس در نزدیکی خطوط راه آهن شود. یکی از راهکارهای مقابله با ارتعاشات که اخیرا مورد توجه قرار گرفته است، فناوری کاهش ارتعاش در مسیر انتقال است. ساخت مانع در مسیر انتشار امواج مثل گودال، ترانشه، دیوار و ... راهکار های مفیدی در این روش هستند. در این تحقیق سه مانع موج ترانشه باز، ترانشه پر شده و بلوک های جاذب موج (WIB) مورد تحلیل و مقایسه قرار گرفته اند. برای آنالیز این موانع، مدل های ساخته شده در نرم افزار آباکوس برای پیش بینی طیف ارتعاش خط استفاده شده است. نتایج حساسیت سنجی نشان دهنده تأثیر قایل ملاحظه سرعت قطار، بر عملکرد این نوع موانع در کاهش جابجایی، سرعت و شتاب ارتعاشات است.

ارتعاشات راه آهن، انتشار امواج، مسیر انتقال، ترانشه، بلوک جاذب موج