برنامه ریزی توسعه کارآفرینی بخش کشاورزی (مطالعه موردی: دهستان میربگ، شهرستان دلفان)

مهمترین دلیلی که امروزه برای تبین مهاجرت در بین روستاها و از مناطق روستایی به مناطق شهری، بخصوص در کشورهای در حال توسعه ارائه گردیده، دستیابی به شغل و پایداری آن است. از سویی، ناتوانی تنها بخش برجسته اقتصاد روستایی(کشاورزی) در جذب نیروی کار مازاد و تأمین درآمد کافی، منجر به تشدید این روند شده است. بطوریکه عامل اصلی تحقق فعالیت در سطح اجتماع، فراهم بودن زمینه کارآفرینی در جامعه است، امری که به عنوان موتور توسعه اقتصادی در بهره گیری از توان محلی قلمداد شده. بنابراین، هدف از این پژوهش ارزیابی پتانسیل ها و ضعفهای بخش کشاورزی دهستان در عرصه کارآفرینی، به منظور ارائه راهکاری مناسب در جهت جلوگیری از مهاجرتهای بی رویه و ایجاد اشتغالی پایدار بوده است. مقاله حاضر با روش توصیفی تحلیلی، با تأکید بر کارآفرینی روستایی به بررسی ظرفیت های موجود در بخش کشاورزی برای رشد اقتصادی روستاییان انجام گرفته است. این روش مبتنی بر مطالعات اسنادی، میدانی و استفاده از مدلهایی چون؛ ضریب مکانیL.Q و تحلیل راهبردی SWOT می باشد. نتایج تحلیل ها نشان داده اند؛ علی رغم پتانسیل های قابل ملاحضه این بخش برای توسعه کارآفرینی و ضریب نسبی شاغلین آن، جمعیت دهستان بعلت مهاجرت با هدف یافتن شغل نرخ رشد منفی داشته، که نمود ضعف کارآفرینی منطقه در این زمینه می باشد. لذا این موضوع خود ناشی از عدم توجه لازم و کافی به موانع و مشکلات این بخش در جهت رفع آنها بوده. براین اساس با استفاده از مدل سوات، و بنابر بررسی وضعیت موجود، استراتژی رشد و شناخت جهت آماده سازی محیطی هرچه بهتر در زمینه های اجتماعی، اقتصادی و کشاورزی روستاها، می تواند به عنوان راهکاری مناسب در ایجاد و تقویت پایه های کارآفرینی باشد.

کلیدواژه ها:

پتانسیل های کشاورزی ، ارزیابی کارآفرینی ، مدل های LQ و swot ، دهستان میربگ