حمیده بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی،نجف آباد، ایران

ادب عوام یکی از شاخه های فرهنگ عامیانه یا فولکلور(Folklor) است که شامل قصه ها، افسانه ها، داستان ها، ترانه ها،بازی ها، امثال و حکم و چیستان هایی است که شفاهاً از فردی به فرد دیگر یا از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. این مجموعه ازمشترکات فرهنگی یک ملت و عامل پیوند آنهاست. که در این میان شاعرانی کوشیده اند تا پرچمدار انتقال حفظ و بقای اینواژگان و تعبیرات فرهنگی از یک زمان به زمان دیگر باشند می توان دراین میان محمدحسین بهجت (شهریار) را نام برد کهدر این زمینه به جد کوشیده است و حتی میتوان گفت به بهترین شکل ممکن این وظیفه را به انجام رسانده است شهریاروارث فرهنگ و ادب غنی سرزمین خود و میراث خوار فرهنگ عظیم ایران اسلامی بود و هنرش نیز در ارتباط تنگاتنگ بافرهنگ و ادب سرزمین خود بود. و اساساً همین وابستگی ژرف و همه جانبه شعر و هنر شهریار با مردم و حیات فکری وفرهنگی مردم، محیط و اجتماع است که شعر او را از لحاظ ژرفا با اعماق اجتماع و از لحاظ گستردگی، تا دوردست ترینروستاهای این سرزمین برده و بلند آوازگی او را تأمین کرده است و اوبادانش خودواستفاده از این واژگان کمک شایانی برایانتقال سینه به سینه ادبیات عامه کرده است.

ادبیات عامه، شهریار، فرهنگ عامه، حیدر بابایه، فولکلور