بررسی درون مایه ی طبیعت گرایی وتغزل درشعر م. آزاد

محمود مشرف آزادتهرانی مشهور به م. آزاد (1384-1312) یکی از شاعران نیمایی واز شاعران بنام معاصرایران شناخته می شود .دراین پژوهش سعی بر آن شده است که بعد از معرفی مختصرم. آزاد به دودرونمایه ی عمده ی شعر آزاد یعنی طبیعت گرایی و تغزل پرداخته شود .چگونگی استفاده ی آزاد از عناصر طبیعت ونوع نگرش وی به طبیعت ،بررسی مشخصه ی «انسانی شدن طبیعت حتی در غیاب انسان» در شعر آزاد ،وتحلیل مفهوم نمادین «نیلوفر» درشعر آزاد به عنوان یکی از پرکاربردترین نمادهای طبیعت گرایانه در شعر او ، ازمهمترین اهداف این مقاله است .در ادامه به درونمایه ی تغزل درشعر آزاد پرداخته شده .دراین قسمتشناخت چهره ی معشوق درشعر این شاعرنیمایی، نگاه آزاد به مفهوم معشوق عینی وانتزاعی و نیز بررسی شعرآزاد به عنوان شعر «زمزمه» و درهم آمیختگی این عنوان با درونمایه ی تغزل درشعر آزاد ازمهمترین مواردی است که به آنها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

شعر نیمایی ، م. آزاد ، طبیعت گرایی ، تغزل ، نقد شعر