سمانه جعفری - عضو هیأت علمی دانشگاه فرهنگیان (پردیس صدیقه طاهره مازندران)

نامه نگاری به زعم بسیاری از بزرگان زبان و ادبیات فارسی یک نوع ادبی مستقل است که به سبب پیشینه طولانی در ادبیات فارسی ازاهمیت بسزایی برخوردار است. علاوه بر مجموعه نامه های سیاسی، دیوانی و اخوانیات با ارزش های ادبی و تاریخی، در بسیاری از داستان هایعاشقانه ادب فارسی نیز به سبب دوری عاشق و معشوق، نامه هایی با مضامین غنایی وجود دارد. در این مقاله شانزده اثر مشهور ادب غناییمورد بررسی قرار گرفته و نامه های عاشقانه موجود در آنها از نظر ساختار کلی (نحوه شروع و ختم نامه)، موضوعات مطرح شده در متن نامه،کاتبان، قاصدان و برخی موارد دیگر مقایسه و تحلیل شده است .با این مقایسه علاوه بر تبیین نقش نامه نگاری در این منظومه ها، به میزان توجه شعرای مختلف به این امر و به تبع آن تأثیر و تأثرهای شعرا از یکدیگر نیز اشاره خواهد شد.

ادبیات غنایی ، منظومه های عاشقانه، فن نامه نگاری، نامه های عاشقانه