مرجان علی اکبرزاده زهتاب - دانشجوی دکتری واحد علوم و تحقیقات

ادبیات غنایی و حماسی که دو گونه مهم از انواع ادب به شمار می روند، هریک با ویژگی های خاص خود از دیگری کاملا متمایز است.در مقاله حاضر، کوشش شده تا یکی از وجوه برجسته تفاوت آن دو، یعنی عشق، به مدد بررسی شواهد مثال شعری، مورد ارزیابی قرارگیرد. دو اثر برجسته ی نظامی گنجوی؛ خسرو شیرین و لیلی مجنون، به عنوان نمونهی بارزی از ادبیات داستانی غنایی، مورد بررسی قرارگرفته است، از دیگر سوی نیز خسرو شیرین، زال و رودابه، بیژن و منیژه، تهمینه و رستم از شاهنامه ی فردوسی به عنوان نمونه هایبرجسته ادبیات حماسی مد نظر بوده است.برای پرداختن به وجوه افتراق عشق، در دو نوع ادبی مذکور، بدین موارد پرداخته شده است: بررسی حاشیه ای یا زیر بنایی بودنعشق، تفاوت روح عشق در داستانهای غنایی و حماسی، تفاوت وصف زیبایی یار در دو نوع ادبی مذکور، مقایسه ی چگونگی وصف طبیعتدر داستان های غنایی و حماسی، تفاوتهای سبکی.

ادبیات غنایی، ادبیات حماسی، عشق