الهام اسراری - دانشیار گروه فنی و مهندسی دانشگاه پیام نور مرکز شیراز
طاهره مهدیار - دانشجوی کارشناسی ارشد،عمران محیط زیست دانشگاه پیام نور مرکز شیراز

گاز رادن یکی از رادیونوکلوئیدهای خطرساز محیط زیست است. هدف از این تحقیق بررسی کاهش این آلاینده با استفاده از نانومونت موریلونیت در مناطق با پرتوزایی طبیعی بالا بوده است. در این پژوهش اثر نانومونت موریلونیت برمیزان رادن خاک در شرایط متفاوت وزنی و ارتفاعات مختلف با استفاده از خاک منطقه تالش محله رامسر مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تاثیر اندازه ذره جاذب وکاغذ صافی بر میزان جذب رادن مورد آزمایش قرار گرفت. برای این منظور ازدستگاه پراسی مدل SILENA Mod 5S ساخت کشور ایتالیا استفاده گردید. طبق اندازه گیری های انجام شده نانومونت موریلونیت در میزان کمتر تاثیر بهتری دارد. همچنین با افزایش ارتفاع غلظت رادن کمتر می شود و تاثیر نانومونت موریلونیت بهتر از میکرومونت موریلونیت در کاهش رادن است.بر اساس آزمونهای آماری نیز تفاوت معنی داری بین ۳ گروه :پایه و نانومونت موریلونیت به میزان دو گرم در ارتفاع ۵ سانتی متری ، پایه ونانو مونت موریلونیت ۱۰ گرم در ارتفاع ۵ سانتی متری و پایه و نانو مونت موریلونیت ۱۰ گرم روی خاک نیز وجود داشت. حداکثر درصد جذب رادن ۳و۸۶ ٪ در میزان ۲ 2 گرم نانومونت موریلونیت و در ارتفاع ۵ سانتی متر از سطح خاک بود. نتایج این تحقیق حاکی از آن است :که نانومونت موریلونیت تاثیر ناچیزی بر میزان کاهش گاز رادن در خاک دارد.

رادن، مونت موریلونیت، رادیواکتیویته، پرتوزایی بالا، جذب سطحی