بررسی رابطه ی بین سلامت معنوی، پریشانی روانشناختی با تعهد زناشویی در زنان متاهل شهرستان گتوند

تعهد زناشویی ، قویترین و پایدارترین عامل پیش بینی کننده ی کیفیت و ثبات رابطه ی زناشویی است در تعهد زناشویی عوامل مختلفی دخیل هستند که از آن بین می توان به سلامت معنوی و پریشانی روانشناختی اشاره کرد. این پژوهش بر آن است که رابطه ی بین سلامتمعنوی و پریشانی روانشناختی با تعهد زناشویی را بررسی کند. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه آماری پژوهشحاضر شامل کلیه زنان متاهل شهرستان گتوند میباشد که نمونهای به صورت تصادفی چند مرحله ای به حجم 303 نفر از میان آنها انتخاب شد و سپس شرکت کنندگان پرسشنامههای سلامت معنوی ، پرسشنامه پریشانی روان شناختی و تعهد زناشویی را تکمیل کردند. برایتجزیه و تحلیل داده ها از شاخصهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد . نتایج پژوهش بیانگر آن استکه پریشانی روانشناختی با تعهد زناشویی رابطه منفی دارند. ولی بین سلامت معنوی و تعهد زناشویی رابطه مثبت معنادار وجود دارد که نشان دهنده آن است که هرچه زوجین از سلامت معنوی بالاتری برخوردار باشند از تعهد زناشویی بالاتری برخوردار خواهند بود. با توجه به نتایج پژوهش میتوان نتیجه گرفت که افزایش سلامت معنوی، تعهد زناشویی را در خانواده به دنبال دارد و ما میتوانیم با افزایش سلامت معنوی رضایت شان را از زندگی مشترک افزایش دهیم و به سلامت روانی و جسمانی آن ها کمک کنیم

کلیدواژه ها:

تعهد زناشویی ، سلامت معنوی ، پریشانی روانشناختی