ویدا رضوی نعمت اللهی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان
مرجان مهرابی گوهری - دانشجوی کارشناسی ارشد راهنمایی و مشاوره ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

ازدواج یکی از اساسی ترین الگوهای تعاملی بین انسان ها می باشد که عوامل متعددی در رضایت و نارضایتی از آن نقش دارند. رضایت وسازگاری زناشویی باعث حفظ و ارتقاء سلامت روان و در عوض نارضایتی و ناسازگاری باعث ایجاد آسیب های روانی می شود. با توجه بهموارد ذکر شده هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای طرحواره های ناسازگار اولیه، دشواری تنظیم حالات هیجانی وسبک های تعارضزناشویی در بین زنان مطلقه و عادی و پیش بینی الگوی طلاق در این گروه بود. این پژهش از نوع تحلیلی و در حیطه پژوهش های پس رویدادی )علی مقایسه ای( بوده و جامعه آماری شامل کلیه زنان مطلقه که حداقل یک سال از طلاق آنان گذشته و در حال حاضر مجدداً –ازدواج نکرده اند و همچنین زنان متأهل عادی با طول ازدواج حداقل یکسال را شامل می شد. به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفربه عنوان نمونه از هر گروه انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه سبک تعارض زناشویی، پرسشنامه دشواری در تنظیم حالات هیجانی و پرسشنامه طرحواره های ناکار آمد یانگ فرم کوتاه جمع آوری شد و با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین زنان مطلقه و عادی در دشواری تنظیم حالات هیجانی از لحاظ عدم پذیرش پاسخ هیجانی، فقدان آگاهیهیجانی، راهبردهای تنظیم هیجانی محدود و فقدان شفافیت تفاوت معنادار وجود دارد و در سبک حل تعارض به شیوه جلب حمایت فرزندان و کاهش ارتباطات در بین زنان مطلقه و عادی تفاوت وجود داشت. با توجه به نتایج می توان گفت که متغیرهای تنظیم هیجانی، سبک حل تعارض و طرحواره ها به عنوان متغیرهای میانجی در سازگاری زناشویی و طلاق نقش دارند.

طرحواره های ناسازگار اولیه، تنظیم حالات هیجانی ، سبک تعارض زناشویی، طلاق