بررسی اثر بخشی درمان گروهی با رویکرد تحلیل محاورهای برن TA برافزایش ابراز احساسات و رضایت زناشویی در بین زنان شهر تهران

در این پژوهش به بررسی اثر بخشی درمان گروهی با رویکرد تحلیل محاوره ای برن ) TA ( بر افزایش ابراز احساسات و رضایت زناشویی در بین زنان شهر تهران پرداخته شده است .پژوهش از نوع تحقیق آزمایشی و روش نمونه گیری تصادفی و خوشه ای چند مرحله ای بود . ازبین نواحی آموزش و پرورش استان تهران، منطقه 4 و سپس از بین دبیرستانهای منطقه مذکور یک دبیرستان بطور تصادفی انتخاب گردید .بعد از گرفتن آزمون از 90 نفر ؛ 24 نفر نمونه بصورت تصادفی انتخاب شد که 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند .در ابتدا از هر دو گروه آزمونهای ابراز احساسات و رضایت زناشویی بعمل آمد سپس گروه آزمایش تحت 12 جلسه درمان گروهی با رویکرد تحلیل محاوره ای ) TA ( قرار گرفتند و بعد از انجام درمان گروهی (TA) وضعیت ابرازاحساسات ورضایت زناشویی دوگروه مورد آزمونقرارگرفت سپس یک ماه بعد از آخرین جلسه گروهی بار دیگر هر دو آزمون برای پی گیری از گروه آزمایش گرفته شد. برای گرد آوریاطلاعات و سنجش رضایت زناشویی از پرسشنامه 47 سؤالی رضایت زناشویی انریچ استفاده شد و جهت آزمودن ابراز احساسات افراد گروه ها از پرسشنامه 34 سؤالی ابراز احساسات استفاده شد. پس از تحلیل داده های آماری از آزمون) t ( وبرای نرمالیتی کردن پیش آزمونها درگروههای آزمایش وگواه ازآزمون کالموگروف اسمیرنف استفاده شد و مشخص گردید که درمان گروهی با رویکرد تحلیل محاوره ای – ( TA ( بر شیوه های صحیح ابراز احساسات و رضایت زناشویی تأثیر مثبت داشته است.

کلیدواژه ها:

درمان گروهی تحلیل محاوره ای ، ابراز احساسات ، رضایت زناشویی