فرید جمشیدی - دانشجوی دکتری آموزش بهداشت
احمدعلی اسلامی - دکترای آموزش و ارتقای سلامت
آرش رمضانی - دکترای روانشناسی خانواده
حمیرا رئیسی - دکترای روانشناسی بالینی

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای رابطه هوش معنوی و حیطه های آن با کیفیت روابط زناشویی در بین افراد متاهل انجام شد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود که بر روی 209 نفر از افراد مراجعه کننده به مجموعه فرهنگی، آموزشی و تفریحی پردیس شهراصفهان و همسران آنها در سال 1392 که از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند انجام گرفت. ابزار های گرد آوری داده ها دراین پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک ، هوش معنوی جامع و رضایت از زندگی زناشویی بود. داده ها با استفاده از آزمونهای همبستگی پیرسون، آنالیز رگرسیون خطی ساده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین هوش معنوی ورضایت از زندگی زناشویی ارتباط مثبت معناداری و قوی وجود دارد و هوش معنوی کلی پیش بین رضایت از زندگی زناشویی است. با توجه به ارتباط بالای هوش معنوی با رضایت از زندگی زناشویی ، می توان از این متغیر در برنامه ریزی های خرد وکلان اجتماعی جهت بهبود کیفیت روابط زوجین و ارتقای سطح سلامت خانواده و جامعه بهره ببرد

سلامت روانی، هوش معنوی، رضایتمندی زناشویی