بررسی رابطه بین استرس خانوادگی و سازگاری اجتماعی با میانجیگری سبک های فرزند پروری در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر اهواز

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین استرس خانوادگی و سازگاری اجتماعی با میانجیگری سبک های فرزند پروری در دانش آموزان پسر دبیرستانی شهر اهواز بود. روش پژوهش نیز توصیفی و از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان 133 دانش آموز پسر دوره دبیرستانی شهر اهوازبودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مقیاس های استرس خانوادگی، سبک ها و ابعاد فرزند پروریو مقیاس سازگاری اجتماعی فرزندان جمع آوری شدند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند و نتایج نشان داد که خانواده های با استرس خانوادگی نسبتاً ملایم، فرزند پروری مقتدرانه و مشکلات اجتماعی کمتری در فرزندانشان گزارشدادند. با این وجود، استرس خانوادگی، سبک های فرزند پروری مستبدانه و آسان گیر، به طور مثبتی با مشکلات اجتماعی فرزندان پسرهمبسته بود. سرانجام، فرزند پروری مقتدرانه در اثر خانوادگی غیر مربوط به فرزندان در پرسشنامه ابعاد فرزند پروری در مشکلات درونی شده و کلی میانجیگیری می کرد

کلیدواژه ها:

استرس خانوادگی ، سازگاری اجتماعی ، سبک های فرزند پروری