مدیریت ریسک پور تفولیو نقش آن در موفقیت پورتفولیوی پروژه

یکی از مهم ترین فرآیندهای مدیریت پروژه و خصوصا پورتفولیو، فرآیند مدیریت است که سازمان را قادر می سازد تا آگاهی های لازم را از فرصت ها و تهدیدات محیط به دست آورد و در فرآیندهای و سیاست گذاری های سازمان آن ها را دخالت دهد. از این رو شناخت دقیق ابعاد ریسک در سطح پورتفولیو و چگونگی تاثیر آن بر موفقیت پورتفولیو که همانا موفقیت سازمان محسوب می شود، امری حیاتی در این گونه سازمان هاست. مدیریت ریسک یک پروژه تکی (و نه مجموعه ای از چند پروژه)، در ارتباط با سه عامل هزینه، زمان و کیفیت است. از طرفی اصولا سازمان ها مایل به اجرای چندین پروژه به صورت همزمان در قالب پورتفولیواند تا از این طریق انعطاف پذیر و کارا واقع شوند. در پورتفولیوی پروژه، وابستگی های متقال بین پروژه ها، باعث به وجود آمدن ریسک های جدیدی علاوه بر ریسک های موجود در یک پروژه تکی می شود. بنابراین مدیریت ریسک یک پروژه تکی برای سبدی از پروژه ها کافی نیست. مدیریت ریسک ناکافی باعث افزایش وقوع رخدادهای غیرقابل انتظار می شود. این رخدادهای دور از انتظار، افزایش هزینه ها، تاخیر، در خطر انفتادن اهداف پورتفولیو و در نهایت شکست پروژه و درنتیجه کاهش موفقیت را به دنبال دارد. از این رو به یک مدیریت ریسک جامع، در قالب پورتفولیو برای رسیدن به مدیریت ریسکی، ورای مدیریت ریسک یک پروژه تکی نیاز است. رویکردی در گسترده پورتفولیو، بهترین شیوه برای مدیریت ریسک در یک پورتفولیوی پروژه است. در این مقاله بر آنیم تا با مرور ادبیات حوزه مدیریت ریسک، مدلی جهت بررسی ارتباط بین مدیریت ریسک پورتفولیو و موفقیت پورتفولیوی پروژه ارائه دهیم.

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، پورتفولیوی پروژه ، کیفیت مدیریت ریسک ، موفقیت پورتفولیوی پروژه ، دینامیک های داخل و خارج سازمان