بررسی اثرات ضد میکروبی نانو ذرات نقره برروی پاتوژن بیماری زا ماهی (باکتری ویبریو کلرا)

با توسعه روزافزون نانوتکنولوژی نگرانی های زیادی در خصوص خطرات احتمالی رهایش مواد محتوی ذرات نانو به محیط زیست بوجود آمده است. بطوریکه رهایش این مواد به اکوسیستم های آبی می تواند تاثیرات نامطلوبی روی زیستمندان آنها به همراه داشته باشد. نانو ذرات نقره به دلیل خصوصیات ویژه ضد میکروبی خود،‏ 56% از نانو مواد تولید شده را در سطح جهان به خود اختصاص می دهند. گروه سرمی O1 و O139 ویبریو کلرا در انسان ایجاد وبا می کنند، در حالی که سایر ویبریوها ممکن است ایجاد سپسیس یا انتریت نمایند. استفاده از نقره به عنوان عامل ضد عفونی کنند، موضوع جدیدی نیست و قبلا اثبات شده است که ترکیبات نقره با تبدیل پروتئین های میکروب ها به رسوب و مسدود کردن سامانه ی زنجیره ای میکروب ها، هم علیه باکتری های هوازی و هم بی هوازی موثر هستند. پیش از ظهور نانو ذرات نقره، نقره نیترات به عنوان یک عامل ضد میکروبی موثر در کارهای پزشکی مورد توجه بود. هدف از این مطالعه بررسی اثرات ضد میکروبی نانو ذرات نقره برروی ویبریو کلرا است.

کلیدواژه ها:

حداقل غلظت مهار کنندگی ، حداقل غلظت کشندگی ، نانو ذرات نقره ، ویبریوکلرا