افزایش طول عمرشبکه با استفاده ازسیستم جایگزینی فازی، به هنگام خرابی یک سنسور درشبکه های حسگربیسیم دارای قابلیت تحرک

در شبکه های حسگر بی سیم، به علت عدم دسترسی مستقیم به سنسورها، محدودیت منابع انرژی، خرابی هایفیزیکی و ... بحث بازیابی اتصالات از دست رفته، پس از خرابی یک سنسور در شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است.انرژی مصرفی جهت انجام جا به جایی های لازم برای بازیابی اتصالات، همواره یکی از معیارهای اساسی است. هدفاین مقاله طراحی سیستمی، جهت اولویت بندی گره های کاندید برای جابه جایی ، به گونه ای که پراکندگی مناسبی ازمصرف انرژی را روی کل سطح شبکه داشته باشیم، است. برای دست یابی به این هدف، نیازمند تاثیرگذاری مناسبتمامی پارامترهای مهم، جهت انتخاب گره مناسب برای جایگزینی با گره خراب شده هستیم. از سیستم فازی، جهتوزن دهی به همسایه های گره خراب شده یا گرهی که محل آن در اثر جابه جایی خالی مانده است، استفاده خواهیمکرد. نتایج بدست آمده از آزمایش های انجام شده، پراکندگی متعادل مصرف انرژی در کل شبکه و عدم گیر افتادنطولانی مدت در حلقه های کوچک را نشان داده است. این امر، ضمن بازیابی اتصالات پوشش- محور، افزایشچشمگیری را در طول عمر شبکه نسبت به روش های قبل، بخصوص نسبت به روش پایه DRFN در پی داشته است.

کلیدواژه ها:

بازیابی اتصالات ، پراکندگی متعادل مصرف انرژی ، سیستم های فازی ، شبکه های حسگر بی سیم با قابلیت تحرک ، طول عمر شبکه