بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در سوی های هلیکویاکترنپلیوری جداشده از بیماران بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستانهای کردکوی 1394

مقده: از آنجایی که الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی هلیکوباکتر پلیوری از لحاظ جغرافیایی متفاوت می باشد و نیاز جدی برای مطالعات منطقه ای وجود دارد باسل گرم منفی ساکن در مخاط معده بوده و با طیف وسیعی از بیمارهای گوارشی همراه است یکی از علل عدم موفقیت بروز مقاومت در بین سویه های باکتری نسبت به آنتی بیوتیک است بنابراین برای به دست آوردن فرمول درمانی مناسب برای میزان حسایت و مقاومت باکتری نسبت به آنتی بیوتیکها سنجیده شود هدف این مطالعه بررسی مقاومت هلیکوباکتر پلیوری کشت داده شده از بیوپسی معده بیماران با علائم گوارشی فوقانی مراجعه کننده به بیمارستان امیر المومنین (ع) شهرستان کردکوی نسبت به آنتی بیوتیکهای منتخب می باشد مواد و روش ها: تعداد 80 ایزوله ها هلیکوباکترپیلوری، در بهار 1394 از کشت نمونه های بیوپسی معده 80 بیمار از بین بیمارانی که دچار اختلالات گوارشی به بخش آندوسکوپی بیمارستان امیرالمومنین (ع) شهرستان کردکوی مراجعه کرده جدا شد مشخصات دموگرافیک بیماران شامل جنس، سن، تحصیلات، علت مراجعه قبل از نمونه بردرای ثبت شد و نمونه های بیوپسی بر روی محیط انتخابی بروسلاآگار و تحت شرایط استاندارد 7 روز گرم خانه گذاری شد برای تعیین هویت هلیکوباکترپیلوری از روش تستهای بیوشیماییی اوره آز، کاتالاز، اکسیداز استفاده گردید. و وضعیت مقاومت به شش آنتی بیوتیک رایج در درمان هلیکوباکترپیلوری شامل مترونیدازول، کلاریتروماسین، تتراسایلکین، آموکسی سیلیم سیپرفلوکساسین، فورازولیدون با روش استاندارد دیسک دیفیوژن مورد بررسی قرار گرفت یافته ها: میزان مقاومت به مترنیدازول 87.3% آموکسی سیلین 29.1% کلاریترومایسین 23.6% تتراسایکلین 16.4% سیپروفلوکساسین 12.7% بود نتیجه گیری با توجه به میزان مقاومت باکتری نسبت به آنتی بیوتیک ها به ویژه آنتی بیوتیک مترونیدازول مدیریت صحیحی در استفاده از آنتی بیوتیک ها صورت گیرد.

کلیدواژه ها:

هلیکوباکترپیلوری ، آنتی بیوتیک ، مقاومت آنتی بیوتیکی