مونا ایوبی - بخش مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
امیرحسین امیری - گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

برآورد نقطه تغییر به مهندسان کیفیت کمک میکند تا علت ریشه ای تغییر را در بازه زمانی محدودتری جستجو کنند که منجر به کاهش هزینه ها میشود. در این مقاله، رویکرد حداکثر درستنمایی برای تخمین نقطه تغییر بینظم در میانگین فرآیندهای با مشاهدات انفرادی در فاز 2 توسعه داده میشود. از آنجاییکه پارامترهای فرآیند بعد از نقطه تغییر مقادیر نامشخصی دارند، برای تخمین آنها از دو روش فیلترینگ و هموارسازی در مدل خطی پویا استفاده می شود. همچنین، پس از اینکه نمودار کنترل نوع شوهارت برای مشاهدات انفرادی هشدار خارج از کنترل بودن فرآیند را صادر کند، عملکرد تخمینزننده های نقطه تغییر با استفاده از دو معیار صحت و دقت مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نتایج شبیه سازی ها حاکی از آن هستند که هر دو تخمین زننده پیشنهادی عملکرد مطلوبی در برآورد نقطه تغییر بینظم از خود نشان میدهند. در تغییرات کوچکتر تخمین زننده فیلترینگ کمی بهتر عمل میکند. همچنین، با افزایش میزان تغییر عملکرد هر دو روش از نظر صحت و دقت تخمین ها بهبود مییابد.

برآورد نقطه تغییر؛ تغییر بینظم؛ رویکرد حداکثر درستنمایی( MLE). مدل خطی پویا. کنترل فرآیند آماری