جواد نعمتیان - دانشیار دانشکده فنی مهندسی مکانیک، گروه مهندسی صنایع، ، دانشگاه تبریز
مهدی خاک نژاد - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه صنعتی امیر کبیر(پلی تکنیک تهران)

هدف از مدلسازی مسائل مکانیابی هاب، به دست آوردن تعداد هابهای بهینه، یافتن مکان هاب و تخصیص گره های غیر هاب به آن می باشد. مساله طراحی هاب و گره یکی از مسائل مکانیابی هاب میباشد. عدم قطعیت و ابهام جزء جداییناپذیر مسائل مکانیابی تسهیلات است و این عدم قطعیت در مساله طراحی هاب و گره در پارامترهایی که بیانگر تقاضای گره ها می باشد، نمود می یابد. در این مقاله قصد داریم مساله طراحی هاب و گره را در شرایط عدم قطعیت توام فازی و احتمالی به صورت مساله فازی تصادفی هاب و گره مدلسازی کنیم، و سپس با استفاده از روش chance-constrained programming بر مبنای تئوری امکان پذیری، مساله را به حالت مدلسازی قطعی تبدیل کنیم. در نهایت برای توضیح بیشتر روش های ارائه شده، مطالعه ای موردی در مورد شبکه حمل و نقل هوایی ایران ارائه خواهد شد و کارایی روشهای حل مطرح شده، با سناریوهای مختلف بررسی میشود.

;chance-constrained programmin برنامه ریزی فازی تصادفی; تئوری امکان پذیری طراحی شبکه هاب و گره