پریسا پارسا - مرکز تحقیقات مراقبت بیماریهای مزمن در منزل، دانشکده پرستاری ومامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
نفیسه سعیدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره در مامایی، مرکز پژوهش های دانشجویان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
قدرت الله روشنایی - گروه آمار و اپیدمیولوژی دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
سیده زهرا معصومی - مرکز تحقیقات مادر و کودک، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: آموزش و مشاوره رفتارهای دلبستگی قبل از تولد می تواند ارتقاء دهنده ارتباط عاطفی بین مادر و نوزاد باشد. لذا این مطالعه با هدف تع یین تاثیر مشاوره در اولین بارداری بر دلبستگی مادر وجنین در سال 1394 در شهر همدان انجام شد.روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی بود. افراد نمونه 110 نفر زن نخست زا بودند که در سن حاملگی 32 - 30 هفته قرارداشته و به صورت تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه آزمونو کنترل )هر گروه 55 نفر( تقسیم شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد کرانلی برای سنجش دلبستگی مادر به جنین بود. قبل از مشاوره پرسشنامه درهردو گروه تکمیل شد. سپس چهار جلسه مشاوره گروهی، هر هفته در طی یک ماه برای مادران گروه آزمون عاوه بر مراقبتهای روتین بارداری گذاشته شد. در حالیکه گروه کنترل فقط مراقبتهای روتینرا دریافت می کردند. دو هفته پس از اتمام مشاوره، افراد در دو گروه مورد بررسی مجدد قرار گرفتند. میانگین نمرات دلبستگی مادر-جنین بین دو گروه و درون گروهها با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: میانگین نمرات دلبستگی مادر به جنین بعد از مشاوره در گروه آزمون تفاوت اماری معنی داری با گروه کنترل داشت ) 001 / P < 0 (. میزان دلبستگی در گروه مورد افزایش معنی داری داشت درحالیکه در گروه شاهد تغییر معنی دار آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری: مشاوره رفتارهای دلبستگی به مادران در طی مراقبتهای پره ناتال می تواند در جهتارتقاء ارتباط مادر-جنین موثر باشد

دلبستگی،،جنین،بارداری،مشاوره،،