وحید زمان زاده - دانشیار پرستاری، گروه داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز،ایران
علیرضا ایرج پور - استادیار پرستاری، مرکز تحقیقاتی عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
لیلا ولی زاده - دانشیار پرستاری، گروه کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز،ایران
معصومه شوهانی - استادیار پرستاری، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایلام، ایلام، ایران

مقدمه: همکاری بین پرستاران فرآیندی پیچیده و چند بعدی است که عوامل متعددی بر آن تأثیر گذارند. با توجه به اثرات سازنده این فرآیند، تعیین کردن عوامل انگیزشی تأثیر گذار بر آن از اهمیت ویژهای برخوردارند. هدف این مطالعه پی بردنبه عوامل انگیزشی همکاری بین پرستاران میباشد. روش کار: مشارکت کنندگان در این مطالعه کیفی 81 پرستار از بیمارستانهای شهرهای تهران، تبریز و ایلام بودند که بر اساسنمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. دادهها از طریق مصاحبه عمیق باز بدون ساختار با پرستاران و یادداشتهای در عرصه بدست آمد. مصاحبهها پس از دست نویس شدن با استفاده از روش تحلیل محتوی استقرایی تحلیل گردیدند.یافتهها: طبقات آوردههای فردی )با زیر طبقات اعتقادات و باورها، وجدان کاری، نگرش به همکاری درون حرفهای و تجارب شخصی دریافت خدمات پرستاری( و قدرشناسی )با زیر طبقات تشویق شدن، حفظ احترام بین فردی، برآوردن انتظارات ومشورت و نظر خواهی(، به عنوان عوامل انگیزشی اثرگذار و ارتقاء دهنده در نحوه همکاری بین پرستاران شناخته شدند. نتیجه نهایی: یافتهها نشان میدهند که انگیزش عاملی تأثیرگذار بر نحوه همکاری پرستاران در کار کردن با هم میباشد. آگاهی و توجه به این مقوله، خصوصیات و ویژگیهای آن در غلبه بر موانع همکاری کمک کننده خواهد بود.

انگیزش ، پرستاران ، تحقیق کیفی ، همکاری