عوامل بازدارنده ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل

مقدمه و هدف : اجرای فرایند ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری به سبب ماهیت پیچیده ارائه خد مات در مراکز آموزشی درمانی کشور با موانع متعددی روبروست که موجب فقدان کارایی و اثربخشی ارائه خدمات برای مددجویان می شود . لذا مطالعه حاضردر راستای شناخت موانع ارتقاء کیفیت خدمات پرستاری از دیدگاه پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی خوی ، در سال 1387 صورت گرفته است.روش کار : این مطالعه از نوع توصیفی بوده، حجم نمونه شامل 56 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی درمانی خوی و نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام شد . گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه انجام گردید . روایی ابزار به روش روایی محتوایی ، و پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ 0/88 انجام شد نتایج: آزمون فریدمن نشان داد تفاوت آماری معنی داری بین هفت حیطه از موانع ارتقاء کیفیت از دیدگاه پرستاران وجود دارد .بیشترین عوامل بازدارنده عدم برنامه ریزی بلند مدت توسط مدیران و عدم مشارکت می باشد و کمترین عامل بازدارنده ارتباطات در سازمان می باشد. نتیجه نهایی : با توجه به نتایج به نظر می رسد که فرایند مدیریت و کاربرد عناصرآن جهت ارائه مطلوب مراقبت و خدمات پرستاری با اهمیت می باشد

کلیدواژه ها:

ارتقاء کیفیت ، پرستار ، خدمات پرستاری ، موانع