بررسی مقایسه ای میزان رضایت مندی اززندگی زناشوئی زنان شاغل و خانه دارشهرکرد

ازدواج مهمترین تصمیم درزندگی محسوب شده و درازدواج و رضایت ازآن ازاهمیت بسزایی برخوردار است اشتغال زنان دربیرون ازمنزل یکی ازعوامل موثربررضایت مندی اززندگی زناشویی است که این نسبت درجوامع مختلف متفاوت بوده و متاثر ازعوامل فردی و اجتماعی جامعه می باشدلذا این مطالعه باهدف مقایسه میزان رضایت مندی اززندگی زناشویی درزنان شاغل و خانه دار شهرکرد انجام شد این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که بروی 200 زن شاغل درآموزش و پرورش شهرکرد و 200زن خانه دار ساکن شهرکرد که به روش تصادفی انتخاب شده بودند انجام شد ابزار گرداوری داده ها شامل دوبخش مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه 47 سوالی رضایتمندی اززندگی زناشویی انریچ بود که مستقیما توسط نمونه های مورد پژوهش تکمیل و بااستفاده ازازمونهای اماری ضریب همبستگی پیرسون و t مستقل تجزیه وتحلیل گردید اشتغال زنان حتی دربافت سنتی مانند شهرکرد نه تنها تاثیر سوء دررضایتمندی اززندگی زناشویی نداشته بلکه باتوجه به تاثیرآن برامکانات رفاهی خانواده باعث افزایش میزان رضایتمندی گردیده است

کلیدواژه ها:

رضایت مندی ، زندگی زناشویی ، زنان شاغل ، زنان خانه دار