تعیین حد مجاز مصرف ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) از نظر فلزات سرب و کادمیوم در سواحل جنوبی دریای مازندران

زمینه و هدف: به دلیل اهمیت تغذیه ای محصولات دریایی و آلوده بودن آنها به فلزات سنگین، بررسیسلامت این محصولات بسیار مهم میباشد. مطالعه حاضر میکوشد، مطالعاتی را که طی 5 سال اخیر بهبررسی میزان فلزات سرب و کادمیوم در ماهی سفید در سواحل جنوبی دریای مازندران پرداخته اند،پوشش دهد و در نهایت پیشنهاداتی را در رابطه با میزان مجاز مصرف آن ارائه دهد.مواد و روشکار: مطالعه حاضر بر روی بافت عضله 586 قطعه ماهی سفید جمع آوری شده توسطمحققان مختلف در سواحل جنوبی دریای مازندران صورت گرفت. میزان فلزات سرب و کادمیوم درگونه مورد مطالعه از مقالات منتشر شده طی پنج سال اخیر در مجلات معتبر علمی بدست آمد. در نهایتدر مطالعه حاضر ریسک مصرف غذایی و میزان مجاز مصرف آن از نظر فلز سرب و کادمیوم موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: میانگین میزان فلزات سرب و کادمیوم در بافت عضله ماهی های سفید از بسیاری از استانداردهایملی و بین المللی موجود بیشتر بود. میزان جذب روزانه و هفتگی فلزات پایین تر از میزان مجاز ارائه شدهتوسط سازمانهای مربوطه بوده است. بر طبق محاسبات صورت گرفته افراد بالغ از نظر فلزات سرب و کادمیوم به ترتیب 0/21 و 0/75 کیلوگرم در روز و کودکان به ترتیب 0/05 و 0/16 کیلوگرم در روز می توانند، بدون آنکه برای سلامتی آنها عوارض غیر سرطازایی داشته باشد، ماهی سفید مصرف کنند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، به نظر میرسد که مصرف ماهی سفید با میزان کنونیریسکی را برای سلامت مصرف کنندگان آن نداشته باشد.

کلیدواژه ها:

کادمیوم ، سرب ، ماهی سفید ، ریسک غذایی ، دریای مازندران