یزدان حبیبی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
طاهره پاشایی - استادیار آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
برهان منصوری - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
فردین غریبی - کارشناس ارشد مدیریت بهداشت و درمان، بیمارستان توحید، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران

زمینه و هدف: افزایش شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و نوجوانان یکی از مهمترین مشکلات بهداشتعمومی در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه می باشد و دارای پیامدهای بهداشتی و روانی گسترده می باشد.ازاینرو، هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژی چاقی واضافه وزن در دانش آموزان 7 تا 12 ساله در شهرسنندج در سال تحصیلی 94-1393 می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی – تحلیلی بر روی 614 دانش آموز دختر و پسر 7 تا 12 ساله مدارس شهرسنندج انجام گردید. داده های لازم از طریق مصاحبه جمع آوری شدند. قد و وزن به روش استاندارد اندازه گیری ونمایه توده بدن (BMI) از تقسیم وزن بر مجذور قد بر حسب متر مربع محاسبه شد. معیار گروه بندی افراد حدودمرزی نمایه توده بدن برای جنس و سن پیشنهادی توسط سازمان بهداشت جهانی بود. داده های گردآوری شده ازطریق نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: شیوع چاقی و اضافه وزن در دانش آموزان به ترتیب 9/8 و 13/2 درصد بود. 1/6 درصد دانش آموزان بدون صرف صبحانه و 13/8 درصد با مصرف نامنظم صبحانه به مدرسه می رفتند. بین چاقی و اضافه وزن با جنس، سطح تحصیلات پدر و مصرف صبحانه ارتباط معنی داری وجود داشت (P<0/05)، اما بین چاقی و اضافه وزن با سن، سطح تحصیلات مادر، شغل والدین و مصرف تنقلات رابطه معنی داری یافت نشد (P>0/05). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده شیوع چاقی و اضافه وزن در شهر سنندج ابعاد نگران کنندهای را در دانش آموزان دارد. بنابراین، اجرای برنامه های مداخله ای درجهت جلوگیری از رفتارهای پرخطر چاقی و اضافهوزن در دانش آموزان ضروری به نظر می رسد.

چاقی، اضافه وزن، دانش آموزان، BMI