علی محمودیان - استاد دانشکده حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
حسین شیروانی - کارشناسی ارشد، حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی یزد، یزد، ایران

استفاده از کارشناس در دادگستری و در تصمیم های قضاییبه این معناست که احکام باید پایه و اساس علمی و فنی و محاسباتیداشته باشند. به همین ترتیب در صورتی که دعوای مشتمل برموضوعاتی باشد که جنبه فنی و تخصصی داشته باشند، بر قاضی لازماست که برای شناخت آن موضوعات قرار ارجاع به کارشناس صادر نماید.در این موارد نمیتوان قاضی را در ارجاع به کارشناسی مختار شناخت.زیرا بدون رجوع به کارشناس قاضی قادر به صدور حکم نیست. نظریکه کارشناس در این موارد صادر می کند لازم است شرایطی از قبیلصریح، موجه، قاطع، مطابق بودن با قرار کارشناسی، عدم مخالفت نظرکارشناس با اوضاع و احوال محقق و معلوم مورد کارشناسی، کامل بودن،کتبی بودن، رعایت مهلت مقرر، مشکوک نبودن و متعارض نبودن درآن رعایت شود. اعتبار نظر کارشناس مشروط به وجود شرایط آن استو قاضی در صورتی که نظر کارشناس واجد شرایط قانونی نباشد، به آنترتیب اثر نخواهد داد.

اماره، اقناع قاضی، اعتبار نظر کارشناس، امور فنی و تخصصی، کارشناسی