مریم بردجی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه تربیت مدرس
حامد کتابچی - استادیار گروه مهندسی منابع آب دانشگاه تربیت مدرس

آبهای زیرزمینی در مناطق ساحلی که حدود60 درصد از جمعیت جهان در فاصله60 کیلومتری از سواحل زندگی میکنند،یکی از منابع اصلی تأمین آب شیرین برای مصارف مختلف همچون شرب، صنعت و کشاورزی محسوب می شود مدیریت این منابع به جهت حفاظت از آبهای مورد نیاز به خصوص در بخش کشاورزی، یک نیاز اساسی محسوب می شود بنابراین، درک آسیب پذیری سیستمهای آب زیرزمینی به اثرات پدیده تغییراقلیم مانند افزایش سطح آب دریا و تغییرات نرخ تغذیه اهمیت مییابددر این مطالعه، با استفاده از برنامه عددی سوترا و مثال یک آبخوان آزاد ساحلی، اثرات پارامترهای تغییراقلیم بر پیشروی آب شورمورد ارزیابی قرار میگیرد نتایج نشان میدهد که اثر افزایش سطح آب دریا با در نظرگرفتن شیب ساحلی تأثیر قابل ملاحظه ای بر پیشروی آب شور داردبه طوری که با کاهش شیب، هر چه میزان سطح آب دریا بیشتر افزایش یابد، خطر به زیر آب رفتن اراضی کشاورزی، ورود نمک به آبهای سطحی و فرسایش سواحل افزایش مییابد که این اثر در حالت شبیه سازی افزایش ناگهانی سطح آب بیشتر از حالت تدریجی آن است همچنین با در نظر گرفتن اثرات توأمان نرخ تغذیه، میتوان نتیجه گرفت در دورههای خشکسالی، در شیبهای کم اثر افزایش سطح آب بیشتر از عوامل دیگر است و این در حالی است که در دوره تر در شیب های بزرگتر، اثر افزایش نرختغذیه و جریان منطقهای بیشتر از اثر افزایش سطح آب دریا است

پیشروی آب شور، آبخوان ساحلی، تغییراقلیم، تغییرات سطح آب دریا، تغییرات نرخ تغذیه