نرگس درمیانی - دانشجوی دکتری جنگلداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مسعود نادری ورندی - دانشجوی دکتری جنگلداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس،کارشناس اداره منابع طبیعی ساری

اکوتوریسم یا گردشگری مبتنی بر طبیعت و محیط زیست، اگر در فرایندی استوار بر برنامه ریزی جامع و نظامند مورد توجه قرار گیرد و از نقش اساسی نظارت در پایداری آن غفلت نشود، دارای کارکردهای متنوع در سطوح منطقه ای، ملی و حتی بین المللی خواهد بود. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای وسایتهای اینترنتی و منابع اطلاعاتی وزراتخانه ها بهجمع آوری اطلاعات با هدف معرفی اکوتوریسم و نقش آن در حفاظت محیطزیست انجام گرفت. اکوتوریسم به عنوان یک فعالیت مناسب و مستمر می تواند در بهبود وضعیت زیستی و معیشتی جوامع محلی نقش داشته و از نظر اکولوژیکی باعث کاهش فشار بر منابع طبیعی گردد.به جهت قرار داشتن در دوره خاص از شرایط کره زمین از نظر کاهش کمی وکیفی منابع طبیعی، افزایش رو به رشد جمعیت، وجود چالشهای جدی بین جمعیت نیازمند به طبیعت در تامین نیازمندیهای اساسی و ظرفیت محدود منابع طبیعی لزوم توجه به مبحث اکوتوریسم بر همگان بیش از پیش آشکار می شود در واقع کاهش فشارهای اکولوژیکی بر منابع طبیعی، حفاظت از تعادل اکولوژیک، مشارکت جوامع محلی حاشیه مناطق حائز اهمیت زیست محیطی و افزایش سطح آگاهیها و تبادل اطلاعات بین مردم بومی و جوامع محلی و مناطق شهری می تواند تضمین کننده فعالیتهای اکوتوریسم پایدار و رسیدن به توسعه پایدار در محیطزیست و منابع طبیعی باشد.

اکوتوریسم، گردشگری، حفاظت، محیط زیست،