بررسی تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف بولدنون بر تغییرات سطوح آدرنوکورتیکوتروپین و کورتیزول در رت های نر ویستار

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 696

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTSAMAV01_017

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1395

چکیده مقاله:

استفاده از داروهای استروئیدی، در میان جوانان به ویژه ورزشکاران با هدف تقویت ماهیچه ها و بالا بردن توانائی جسمی شیوع پیدا کرده است (بلازویچ و همکاران ۲۰۰۱) این داروها در بدن دارای دو اثر آندروژنی و آنابولیکی می باشند و ورزشکاران به دلیل اثر آنابولیکی آنها، جهت بهبود و پیشرفت کارآیی ورزشی خود از آنها استفاده می کنند(گیورجی وهمکاران ۱۹۹۹) به دنبال افزایش سوء استفاده از استروئیدهای آنابولیک، نگرانی ها برای آثار مضر آنها افزایش یافت. عمده نگرانی در افرادی که از استروئیدهای آندروژنیک آنابولیک استفاده می کنند، مربوط به تاثیرات آنها روی کلیه ها، قلب و عروق، سیستم هورمونی، کبد، - تولید مثل و وضعیت روانی است(هافمن و همکاران ۲۰۰۶ .پری و همکاران ۲۰۰۵)بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات استقامتی و مصرف بولدنون بر تغییرات سطوح آدرنوکورتیکوتروپین و کورتیزول در رت های نر ویستار بود.روش شناسی: تعداد 47 سر موش نر ویستار با سن 12 هفته و وزن ±۱۹۵ ۷.۹۴ گرم به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه ها به طور تصادفی در هفت گروه، گروه اول: گروه بدون تمرین + تزریق دارو نما n=7 گروه دوم: گروه بدون تمرین + تزریق رون زیتون n=5 گروه سوم: بدون تمرین + تزریق بولدنون به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 گروه چهارم: بدون تمرین + تزریق بولدنون به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 گروه پنجم: تمرین استقامتی + تزریق دارونما n=7 گروه ششم: تمرین استقامتی + تزریق بولدنون به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=6 و گروه هفتم: تمرین استقامتی + تزریق بولدنون به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 تقسیم شدند. برنامه تمرین استقامتی شامل استفاده از تردمیل بود که به مدت 6 هفته و ۵ روز در هفته انجام شد. در پایان مطالعه خونگیری جهت اندازه گیری متغیرهایخونی انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس آمار توصیفی، طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آرمون کلموگروف اسمیرنوف و جهت بررسی تفاوت های بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. P<0.05 . نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که تمرین استقامتی و مکمل بولدنون در سطوح آدرنوکورتیکوتروپین در بین گروهها تغییرات معناداری وجود ندارد P < 0.21 همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معناداری در سطوح هورمون کورتیزول در بین گروههای مختلف تحقیق وجود ندارد P<0.78 . نتیجه گیری: به طور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات استقامتی و مصرف مکمل بولدنون تاثیر چندانی بر روی هورمون های غدد آدرنال ندارد

نویسندگان

سمیرا هادی بیگلو

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

آسیه عباسی دلویی

استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

علیرضا براری

استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Blazevich, A., and Giorgi, A. (2001), "Effect of testosterone administration ...
  • Giorgi, A., and Weatherby, R.P. (1999), "Muscular strength, body composition ...
  • Hoffman, J.R., and Nicholas, A. (2006). "Medical Issues associated with ...
  • Perry, P. J., Lund, B. C. (2005). ":Anabolic steroid use ...
  • نمایش کامل مراجع