بررسی عوامل موثر بر انتخاب پایه های لوله های انتقال روکار
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: اولین کنفرانس علمی پژوهشی عمران، معماری و محیط زیست پایدار
- کد COI اختصاصی: CACONF01_037
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 694
نویسندگان
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه فردوسی مشهد
دانشیار بخش فنی و مهندسی دانشگاه پیام نور تهران
چکیده
در برخی از مسیرهای لوله گذاری، مشکلات اجرایی ناشی از عملیات خاکی در زمین های سخت یا عدم وجود فضای کافی برای لوله گذاری دفنی، منجر به افزایش زیاد هزینه لوله گذاری به صورت معمولی می گردد، لذا استفاده از لوله گذاری به صورت روکار(بالای سطح زمین) به عنوان یکی از راه حل های احتمالی در این موارد مورد بررسی قرار می گیرد. اکثراً اجرای خطوط لوله به صورت روکار، با استفاده از پایه های باربری (تکیه گاه ها) که در فواصل معین نصب می شوند انجام می گردد و بدینوسیله نیاز به تخریب مسیر انتقال کمتر شده و احتیاجی به حفر ترانشه لوله گذاری نمی باشد. لوله های انتقال در حالت روکار توسط پایه ها از سطح زمین فاصله گرفته و با روش های گوناگونی به پایه های باربر متصل می شوند. انتخاب نوع پایه ها با توجه به هزینه های اقتصادی و شرایط فنی حاکم بر پروژه انجام می گیرد. از جمله موارد فنی موثر در انتخاب نوع پایه ها(تکیه گاه ها)، تنش های موضعی خط لوله، حداکثر دهانه لوله بین دو تکیه گاه، پروفیل مسیر خط انتقال و جنس و وضعیت خاک محل اجرای تکیه گاه ها می باشد. در این مقاله ضمن بررسی عوامل موثر در انتخاب تکیه گاه های خطوط انتقال روکار به نکات اجرایی انتخاب این پایه ها (تکیه گاه ها) که حاصل بررسی تکیه گاه های مختلف خطوط انتقال است پرداخته می شود.کلیدواژه ها
لوله گذاری روکار، تکیه گاه های خطوط لوله، پایه های خطوط لوله، لوله، خاک بستر پایهمقالات مرتبط جدید
- نقش حیاتی عایق های سفید اکریلیک در حفاظت از گیاهان در برابر تغییرات اقلیمی
- بررسی اثر سیستم مدیریت ساختمان در مصرف انرژی ساختمان های اداری در شهر تبریز
- اکولوژی شهری و توسعه پایدار: چشم اندازی به شهرهای سبز آینده
- Designing a Residential Tower Influenced by Biophilic Architecture to Enhance Mental Health and Quality of Life for Residents in Iran and the Metropolis of Tehran (Case Study: District ۲۲)
- Toward Smart Urban Transportation and Crisis Management: A Literature Review and Delphi-Based Prioritization Framework
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.